انسان های اولیه با خانه و کاشانه آشنا نبودند و تنها محلی را با شئی به عنوان سرپناه فراهم می کردند تا از باد و باران در امان باشند. پس از سال ها انسان شروع به طراحی خانه و مسکن به عنوان محلی برای سکونت کرد. در مفاهیم معماری از قرنها پیش ساخت «خانه» مقدس و به عنوان محلی برای آرامش و توجهات معنوی تعریف می شد، اما امروزه این مفهوم کمی نادیده گرفته شده و خانه صرفا محلی برای آسایش شده، آسایشی که آرامش در بر ندارد.
یکی از راه های ایجاد فضای مطبوع جسمانی و روحانی در محیط زندگی، کاربرد عناصر طبیعی در طراحی ها و تزئینات داخلی، به شیوه مدرن با توجه به جان دادن در چوب می باشد. با توجه به اینکه جمیت انسانی روز به روز در حال رشد و پیشرفت است. امروزه ساختمان ها جزئی از طبیعت و محیط زیست پیرامون ما شده است که باید در جهت گسترش این محیط سعی بر آن شود که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط طبیعی داشته باشد.
استفاده از چوب طبیعی به عنوان تزئین و دکوراسیون در جهت تامین کیفیت یکپارچه از نظر اقتصادی، اجتماعی و محیطی است. چوب به عنوان متریالی تجدیدپذیر و مصالحی پایدار از پرکاربردترین عناصر در محیط اطراف ما می باشد،
دکتر قدومی نیز در تصویر ذهنی چنین می گوید: «تصویر اشیا و پدیده ها در ادراک حسی و حافظه ی تصویری یا دیداری سبب بازشناسی محیط پیرامون می شود و در فرآیند شناخت، نقش بسیار مهمی دارد.